Το αδιέξοδο που προκαλούν τα πνευματικά "δικαιώματα"... των νεκρών συγγραφέων

Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο του
Πάσχου Μανδραβέλη στην Καθημερινή της Κυριακής  3/4/2011
με τίτλο "Τα κίνητρα των νεκρών συγγραφέων":

Ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης πέθανε στις 26/10/1957. 
Τα δικαιώματα του έργου του απέκτησε η σύζυγός του Ελένη Καζαντζάκη,
η οποία με τη σειρά της παραχώρησε σε πολύ προχωρημένη ηλικία τα πνευματικά δικαιώματα
στον υιοθετημένο γιο της κ. Πάτροκλο Σταύρου. 
Ο κ. Σταύρου δεν εισπράττει απλώς τα δικαιώματα του θανόντος προ πεντηκονταετίας μεγάλου συγγραφέα,
αλλά έχει και τον αποκλειστικό λόγο, για το αν θα εκδοθεί, πώς θα εκδοθεί και το τι θα εκδοθεί 
από το πολυσχιδές έργο του Νίκου Καζαντζάκη.

Σύμφωνα όμως με τον κ. Γιώργο Στασινάκη, πρόεδρο της «Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη»:
«Ο κ. Σταύρου δεν ενδιαφέρεται για την προαγωγή, την προβολή και την ψηφιοποίηση του έργου του Καζαντζάκη
ούτε για τη συγκέντρωση και έκδοση του θησαυρού των επιστολών και άρθρων του 
που βρίσκονται σκορπισμένα σε εφημερίδες και περιοδικά» («Βήμα» στις 11.1.2011).
Σύμφωνα με τον ίδιο: «Σε ορισμένες χώρες δεν βρίσκει κανείς να αγοράσει ούτε ένα βιβλίο του Καζαντζάκη, 
όπως για παράδειγμα στις Κάτω Χώρες, τη Νορβηγία και την Ιταλία. 
Σε άλλες χώρες όπως το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ελβετία και στη Λατινική Αμερική βρίσκει κανείς
μόνο ένα βιβλίο, συνήθως τον “Αλέξη Ζορμπά”!»

Γι’ αυτό τον λόγο 4.008 προσωπικότητες των Γραμμάτων, των Τεχνών, της πολιτικής και συλλογικών φορέων, 
από 92 χώρες, υπέγραψαν ανοιχτή επιστολή προς την ελληνική πολιτεία για να επιληφθεί του θέματος. 
Το υπουργείο Πολιτισμού συνέστησε επιτροπή από λογοτέχνες και καθηγητές, η οποία όμως δεν πρόλαβε να κάνει κάτι
γιατί ο νομικός κληρονόμος των έργων του Καζαντζάκη προσέφυγε στα δικαστήρια
και το έργο του μεγάλου συγγραφέα κλείδωσε μέχρι το 2027, 
τότε που πιθανώς θα λήξουν τα πνευματικά δικαιώματα.


Επίσης, ο Γιώργης Γιατροµανωλάκης στα Νέα στις 10.1.2011
γράφει:
"Δε µε ενδιαφέρουν οι δικαστικές διενέξεις για τα πνευµατικά δικαιώµατα. 
Με ενδιαφέρει ο Καζαντζάκης. 
Και θεωρώ ότι ένας παγκόσµιας εµβέλειας συγγραφέας παραµένει σε µεγάλο βαθµό άγνωστος,
και σε αυτό ευθύνεται και ο εκδοτικός οίκος.
Ό,τι είναι νόµιµο, δεν σηµαίνει ότι είναι και ηθικό.»

 

Διαβάστε επίσης το άρθρο  του Μαρίνου Παπαδόπουλου

What is the interest of Mr. Patroklos Stavrou in Nikos Kazantzakis' work?
με χρήσιμη βιβλιογραφία.

Προσωπικά, αναρωτιέμαι μήπως και εμείς, ως εκπαιδευτικοί, και φυσικά η Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκoνόμων και Επιστημόνων Πληροφόρησης,
θα έπρεπε να διαμαρτυρηθούμε για το αδιέξοδο που προκαλούν τα πνευματικά "δικαιώματα"... των νεκρών συγγραφέων,
μέχρι και 70 χρόνια μετά το θάνατό τους.
Ο νομικός αυτός αναχρονισμός αποτελεί τροχοπέδη για τη διάδοση του έργου όχι μόνον του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα,
αλλά κάθε είδους πνευματικού έργου...