Ηλεκτρονικά Βιβλία και Ηλεκτρονικοί Αναγνώστες Η Ελλάδα του ΔΝΤ δανείζεται και αγοράζει τεχνολογία...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Αθήνα, 28 Ιανουαρίου 2011

Με έκπληξη διαβάσαμε δημοσίευμα έγκυρης εφημερίδας που αναφέρεται σε μυστική σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου, παρουσία του Πρωθυπουργού, όπου συζητήθηκε το ενδεχόμενο κατάργησης των σχολικών βιβλίων και αντικατάστασής τους από ηλεκτρονικά βιβλία και ηλεκτρονικούς αναγνώστες. Προβληματίζει έντονα το γεγονός ότι στη σύσκεψη ακούστηκαν μόνο θετικά σχόλια για το εγχείρημα, καθώς και ότι εκφράστηκε η άποψη ότι είναι οικονομικά βιώσιμο αυτό το μέτρο.
Με κάθε σεβασμό προς πρόσωπα και θεσμούς, διερωτόμαστε:

• Πώς είναι δυνατό να λαμβάνονται αποφάσεις τέτοιας εμβέλειας χωρίς ευρύτατη δημοσιότητα και αξιοποίηση Ελλήνων ειδικών;
  
• Πώς είναι δυνατόν να αγνοείται η παιδαγωγική πλευρά του θέματος;
  
• Έχουν υπ' όψιν τους οι κυβερνώντες ότι όλοι οι ηλεκτρονικοί αναγνώστες (e-readers) που κυκλοφορούν στην αγορά υποστηρίζουν αποκλειστικά κλειστά πρότυπα (formats), σε σημείο να καθίσταται, ενίοτε, αδύνατος ακόμη και ο δανεισμός περιεχομένου από μαθητή σε μαθητή;
  
• Ποιο είναι το κόστος της ψηφιοποίησης τυχόν εκπαιδευτικού υλικού και της μετατροπής του στα υποστηριζόμενα κλειστά πρότυπα;
  
• Γνωρίζει η πολιτική ηγεσία ότι υπάρχουν δοκιμασμένες παιδαγωγικά, ώριμες τεχνολογικά, ανοιχτές, ισχυρότερες και φθηνότερες λύσεις, όπως ο φορητός υπολογιστής (όχι απλά “αναγνώστης”) XO ( http://one.laptop.org/);
  
• Ποιες είναι οι εταιρείες που θα καρπωθούν τα τεράστια κέρδη από τη μαζική αγορά των ηλεκτρονικών αναγνωστών και τι ποσοστό των κονδυλίων που θα διατεθούν θα μείνει στη χώρα;
  
• Πώς δικαιολογείται σε περίοδο σκληρής λιτότητας και μείωσης μισθών αυτή η τεράστια και αμφίβολης αποτελεσματικότητας δαπάνη;
  
• Πώς είναι δυνατόν το κυβερνών κόμμα να καταδικάζει ως Αντιπολίτευση πριν λίγα χρόνια την αποικιοκρατικού τύπου συμφωνία Αλογοσκούφη – Microsoft (http://bit.ly/fxePBT) και ως Κυβέρνηση να προσανατολίζεται σε επιλογές που δημιουργούν πολύ μεγαλύτερη τεχνολογική εξάρτηση στον ευαίσθητο τομέα της Παιδείας;
  
• Ποια είναι, τελικά, η στρατηγική της Κυβέρνησης σε σχέση με τα ανοικτά πρότυπα και το Ελεύθερο Λογισμικό πέρα από φραστικές διακηρύξεις, ωραία συνθήματα και χρυσοπληρωμένες “επικοινωνιακές εκστρατείες”;

Αναμένοντας απαντήσεις στα ανωτέρω ερωτήματα υπενθυμίζουμε σε όλους την τεράστια σπατάλη που έγινε με τους μαθητικούς υπολογιστές (laptop) που μοιράστηκαν στους μαθητές της Α' Γυμνασίου το 2009, στα πλαίσια της “Ψηφιακής Τάξης”, μέτρο που ένα χρόνο μετά θεωρήθηκε αποτυχημένο και δεν επαναλήφθηκε. Το κόστος ήταν πολύ μικρότερο της δαπάνης που φαίνεται να είναι έτοιμη να εγκρίνει τώρα η Κυβέρνηση... Μήπως θα έχουμε νέα πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, όπως φημολογείται για την περίπτωση της Ψηφιακής Τάξης”, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο τους δύσμοιρους φορολογούμενους;
Πρέπει, επιτέλους, να σταματήσουν οι προχειρότητες και οι χωρίς κανένα προηγούμενο σχεδιασμό πειραματισμοί στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης. Οι νέες τεχνολογίες, οι διαδραστικοί πίνακες, οι ηλεκτρονικοί αναγνώστες και άλλα gadgets δεν είναι μαγικό ραβδί να μεταμορφώσουν τη Σταχτοπούτα – Παιδεία μας σε Πριγκίπισσα εν μία νυκτί. Ούτε οι “ξένοι εμπειρογνώμονες” καλές νεράιδες... Χωρίς σοβαρό σχεδιασμό, άμεση εμπλοκή ειδικών και αξιοποίηση των Πληροφορικών της εκπαίδευσης τα χρήματα του Ελληνικού λαού θα σπαταληθούν και η εκπαιδευτική διαδικασία θα δεχθεί μέγα πλήγμα. Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι κυβερνώντες να περιφέρονται ως πλανόδιοι πωλητές επιδεικνύοντας τα εξ' Εσπερίας gadgets και ας εμπιστευθούν τους Έλληνες ειδικούς και εκπαιδευτικούς διαμορφώνοντας ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μετάβασης του εκπαιδευτικού συστήματος στην Πληροφορική Εποχή. Ας μεριμνήσουν, επίσης, για τα κατεπείγοντα προβλήματα που αφορούν τη λειτουργία των σχολικών μονάδων, τη συντήρηση και τον ευπρεπισμό των κτιρίων και τη διασφάλιση αξιοπρεπών αμοιβών για τους εκπαιδευτικούς.

Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας
 


Την προσωπική μου γνώμη για το σοβαρότατο αυτό θέμα έχω εκθέσει σε ανάρτηση , μόλις δύο ημέρες πριν την επίσημη αυτή ανακοίνωση της ΕΠΕ, τονίζοντας το ρόλο που μπορούν να παίξουν στο νέο ψηφιακό σχολείο οι σχολικές βιβλιοθήκες. Ένα ψηφιακό σχολείο όμως απελευθερωμένο από κλειστό λογισμικό που χρησιμοποιεί μόνον εκπαιδευτικό υλικό χωρίς DRM.
Ένα σχολείο που παράγει και διαμοιράζεται τη γνώση χωρίς περιορισμούς μέσω μαθησιακών κοινοτήτων εκπαιδευτικών και εκπαιδευόμενων.